18-19 kwietnia 2016 r. w Senacie i na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie odbyła się konferencja zorganizowana w 50. rocznicę obchodów 1000-lecia Chrztu Polski, poświęcona uroczystościom polonijnym związanym z tym jubileuszem.
Konferencja wpisuje się w obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski i przywraca pamięć o randze i znaczeniu obchodów milenijnych na uchodźstwie. Jak podkreślano, 50 lat temu milenium było obchodzone przez Polaków na całym świecie – od Europy po Australię. Nie byłoby to możliwe bez ogromnego zaangażowania kościoła i prymasa Stefana Wyszyńskiego. Wskazywano także na konieczność upowszechniania wiedzy na ten temat. Konferencję, z inicjatywy senatora Jana Żaryna, zorganizowała Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą, której przewodniczy senator Janina Sagatowska we współpracy z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Stowarzyszeniem "Wspólnota Polska". Spotkaniu w Senacie towarzyszyła wystawa "Millenium na emigracji".
Pierwszego dnia uczestnicy obradowali w Senacie, a drugiego spotykali się na UKSW. W inauguracji uczestniczyli m.in.: marszałek Senatu Stanisław Karczewski, delegat Komisji Episkopatu Polski ds. duszpasterstwa emigracji polskiej ks. bp Wiesław Lechowicz, rektor UKSW ks. prof. Stanisław Dziekoński, prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Longin Komołowski, minister w Kancelarii Prezydenta RP Wojciech Kolarski.
Przewodnicząca Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą senator Janina Sagatowska zapewniła, że każdy Polak jest niezwykle ważny, niezależnie od miejsca, w którym żyje. Przytoczyła słowa świętego Jana Pawła II, że Polska jest wszędzie tam, gdzie bije polskie serce. Jej zdaniem Polonii należy się wielki hołd za kultywowanie na obczyźnie narodowego dziedzictwa i tożsamości, za umiejętność łączenia serca i rozumu.
Pierwszego dnia konferencji odbyły się 3 panele. Podczas pierwszego z nich senator Jan Żaryn przybliżył historię obchodów milenijnych na świecie, przedstawiając zarys nieznanych współczesnym kart z dziejów naszego kraju. Panel drugi poświęcony był m.in. roli Kościoła katolickiego i współpracujących organizacji emigracyjnych w utrzymaniu polskiej tożsamości narodowej poza granicami Polski. Podczas panelu trzeciego omówiono przebieg obchodów m.in. w Rzymie i Turynie, a także we Francji.
Obchody milenijne na uchodźstwie organizowane były przez Kościół katolicki. Polska emigracja niepodległościowa była przywiązana do tradycji i mocno z nią związana. Pod egidą Kościoła na całym świecie powstawały komitety obchodów milenium. Z ramienia episkopatu Polski nadzór nad działalnością duszpasterską wśród Polonii sprawował prymas kardynał Stefan Wyszyński, a w jego imieniu – abp Józef Gawlina, rezydujący w Rzymie, po nim bp Władysław Rubin. Podstawowa praca duszpasterska koncentrowała się w polskich parafiach na całym świecie. Przygotowania koordynował Centralny Komitet Obchodów, znajdujący się w rzymskim ośrodku duszpasterstwa emigracyjnego, którym kierował po wojnie abp Józef Gawlina, a po jego śmierci w 1964 r. – bp Władysław Rubin. Obchody odbywały się dzięki inicjatywie Prymasa Tysiąclecia. W rozpoczęciu milenium Chrztu Polski w Rzymie uczestniczył w styczniu 1966 r. papież Paweł VI. Na upolitycznienie tych obchodów wpływ miał przede wszystkim fakt, że komunistyczne władze Polski nie wypuściły prymasa Stefana Wyszyńskiego z kraju na otwarcie obchodów milenijnych do Rzymu, i że obchody te zainaugurował papież Paweł VI, co odbiło się głośnym echem w wolnym świecie. W Stanach Zjednoczonych w obchodach milenijnych wziął udział prezydent Lyndon Johnson, który 3 maja 1966 r. ogłosił Dniem Polskim. Ogromna skala obchodów milenijnych unaoczniła całemu światu, że za "żelazną kurtyną" jest społeczeństwo, które nie godzi się na życie w zniewoleniu.
